Ladino
De Sefardische Joden die na 1492 in Rotterdam komen wonen, nemen hun eigen taal, het Portugees, mee. Er is ook een mengvorm ontstaan tussen het Portugees en het Hebreeuws, het Ladino. De overgrote meerderheid van de Sefardische Joden gebruikt het Hebreeuwse alfabet bij het schrijven van deze Judeo-Spaanse literatuur, maar de Turkse variant van het Latijnse schrift wordt tegenwoordig veel gebruikt.
Deze taal wordt als minderheidstaal nog gesproken in Israël, Marokko en in Turkije, met name Istanboel. Daar geeft men nog steeds het enige weekblad ter wereld in het Ladino uit genaamd Şalom. In enkele Latijns-Amerikaanse landen wordt het Ladino ook nog gesproken binnen Sefardische gemeenschappen. De Judeo-Spaanse dialecten van Noord-Afrika zijn vrijwel geheel verdwenen.
In Israël bestaat een officiële instelling voor de studie en de bescherming van deze Joodse taal, de Autodidad Nasionala del Ladino. Zowel in Israël als in Spanje zijn er radio-uitzendingen in het Ladino. Er zijn verscheidene Ladino-zangers, onder wie Yasmin Levy, Sami Levi, Mor Karbasi en Françoise Atlan.